Hepimizin hayatında yaşadığı mutluluğu kadar mutsuzlukları ve acıları olmuştur.
Bazen ağladık bazen güldük kimi zaman üzüldük kimi zaman sevindik.
Hayatımızda başarılarımızla gurur duyup mutlu olabilmek adına acılarımızla yüzleşerek duygularımızı dile getirdik.
Geçmez diye düşündüğümüz bütün açılara bağışıklık kazandık.
Hiç bir zaman umutsuzluğa kapılmadık.
En kötü zamanlarda bile düştüğümüzde ayağa kalkabileceğimiz üzüldüğümüz de mutlu olabileceğimiz, terk edildiğimizde yeniden sevebileceğimiz, çıkmaza girdiğimizde mutlaka bir çıkış kapısı olarak görebildiğimiz ve her zaman ona sarılacağımız umudumuzu yaşattık.
Her şeyimizi kaybetsek de asla umudumuzu kaybetmemeliyiz bilincine vardık.
Umutsuzluğumuzun bizi ele geçirmesine asla izin vermedik.
Acılarımızla geçmiş, şimdiki zaman ve gelecek arasında ömür tükettik.
Kimimiz geçmişin yüklerinden acılarından bir türlü kurtulamadık.
Acılarla beslenmeyi adeta bir hayat biçimiymiş gibi yasadık.
Kimimiz de An'ın tadını çıkarabildik. Derdi tasayı bir kenara bırakıp henüz gelmemiş günlerin hayaliyle yasadık.
Daha yaşanmamış günlerin Planını yaptık.
Gelecek planı yaparken, hayat bize kendi planını hazırladığını hiç birimiz düşünemedik.
Kimsenin geleceği, sabaha çıkacağı garantisi yok.
Dünü düşündüğümüz sürece bugünden keyif alamayız.
Dünü geri getiremeyiz ama bugünü yasabiliriz.
Hayat her zaman bir derstir bizlere.
Her zaman yaşadığımız acılarımızdan ve geçmişimizden ders çıkarmak için vardır.
Bazen o kadar çok acı yaşıyoruz ki, hayata küsüp büyümeyi, gelişmeyi bile unutuyoruz.
Oysa yasamın en anlamlı kısmı yasadığımız acılardan tecrübelerden dersimizi alarak büyümek, gelişmek, ilerlemek ve en önemli ihtiyacımız olan sevgiye yer açmaktır.
O halde dünü toprağa gömüp yaşadığımız acılardan olgunlaşarak yarınlarımızdan çiçek açtırmak gerekiyor.
Yaşam bizlere ne getirir bilemeyiz fakat bizden neler götüreceğini sadece bizler belirleyebiliriz.
Herkesin bir zamanı var ve herkes kendi zamanında iyileşiyor.
Unutmayalım.
Her karanlık ve acı kendisini sonlandıracak şafağın tohumlarını içinde taşır.
Her karanlıkta ufağa giden bir yol her zaman vardır.
Yeter ki geçmişle ve acılarımızla yaşamaktan vazgeçip An'ı yasayarak Mutlu olmayı bilelim.
